De wortel en de stok
Peter van den Hurk vroeg mij een artikel uit mijn website (zenzin.eu) hier te plaatsen: ''Ben ik boeddhist, met of zonder touwtje?''. Ik heb het alweer een tijdje geleden geschreven. Misschien herken je iets van jouw eigen beleving als je het hele verhaal leest. Hieronder een fragment.
Voor mij hoeft niemand boeddhist te worden. Alle religies hebben bij nader inzien één wortel al wordt die vaak voor een stok ingeruild. De grond van elke religie is het verlangen om te ontsnappen aan wat ik -met Jules Prast- het menselijk tekort noem. Wij willen geluk, rust, geen gedoe, geen pijn. De wortel is de belofte dat dit kan. We lopen er achter aan, we happen er naar, blind, wanhopig, verleid.
Op het klein-seminarie begon bij mij de twijfel al. Ik zag als misdienaar in een van de vele kapelletjes hoe paters geroutineerd de mis afraffelden en nonchalant met kelk en hostie omgingen, waarvan wij, eenvoudige gelovigen, moesten geloven dat deze het lichaam en bloed van Christus belichaamden. Dat irriteerde mij. Zij, de paters kenden blijkbaar een geheim dat wij maar moesten aannemen, want uitleggen deden ze het niet. Of konden zij zelf ook niet.